
Gerçek Güzellik
Bebegimi gorebilir miyim" dedi yeni anne. Kucagina yumusak bir bohca
verildi ve mutlu anne, bebeginin minik yuzunu gormek icin kundagi acti ve
saskinliktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebegini seyreden doktor hizla
arkasini dondu ve camdan bakmaya basladi. Bebegin kulaklari yoktu...
Muayenelerde, bebegin duyma yetisinin etkilenmedigi, sadece gorunusu bozan
bir kulak yoksunlugu oldugu anlasildi.
Aradan yillar gecti, cocuk buyudu ve okula basladi. Bir gun okul donusu
eve kosarak geldi ve kendisini annesinin kollarina atti. Hickiriyordu...Bu
onun yasadigi ilk buyuk hayalkirikligiydi; aglayarak "Buyuk bir cocuk bana
ucube dedi..."
Kucuk cocuk bu kadersizligiyle buyudu. Arkadaslari tarafindan seviliyordu
ve oldukca da basarili bir ogrenciydi. Sinif baskani bile olabilirdi; eger
insanlarin arasina karismis olsaydi. Annesi, her zaman ona "Genc
insanlarin arasina karismalisin" diyordu, ancak ayni zamanda yureginde
derin bir acima ve sefkat hissediyordu.
Delikanlinin babasi, aile doktoru ile oglunun sorunu ile ilgili gorustu;
"Hicbir sey yapilamaz mi?" diye sordu. Doktor "Eger bir cift kulak
bulunabilirse, organ nakli yapilabilir" dedi. Boylece genc bir adam icin
kulaklarini feda edecek birisi aranmaya baslandi. Iki yil gecti bir gun
babasi "Hastaneye gidiyorsun oglum, annen ve ben, sana kulaklarini verecek
birini bulduk ancak unutma bu bir sir" dedi.
Operasyon cok basarili gecti ve adeta yeni bir insan yaratildi. Yeni
gorunumuyle psikolojisi de duzelen genç, okulda ve sosyal hayatinda buyuk
basarilar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yillar gecti,
bir gun babasina gidip sordu:
"Bilmek zorundayim, bana bu kadar iyilik yapan kisi kim? Ben o insan icin
hicbir sey yapamadim..."
Bir sey yapabilecegini sanmiyorum" dedi babasi, "fakat anlasma kesin, su
anda ogrenemezsin, henuz degil..."
Bu derin sir yillar boyunca gizlendi. Ancak bir gun aciga cikma zamani
geldi... Hayatinin en karanlik gunlerinden birinde, annesinin cenazesi
basinda babasiyla birlikte bekliyordu. Babasi yavasca annesinin basina
elini uzantti; kizil kahverengi saclarini eliyle geriye dogru itti;
annesinin kulaklari yoktu. "Annen hicbir zaman sacini kestirmek zorunda
kalmadigi icin cok mutlu oldu" diye fisildadi babasi "..ve hic kimse,
annenin daha az guzel oldugunu dusunmedi degil mi?"
Gerçek guzellik fiziksel gorunuse bagli degildir, ancak kalptedir!
|
|